test

test

test post via mail

စာမူဖိတ္ေခၚျခင္း

ေဆးတကၠသုိလ္ (၂) ရန္ကုန္ ႏွစ္ (၅၀)ေျမာက္ အထိမ္းအမွတ္ေရႊရတုစာေစာင္ ထုတ္ေဝမည္ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ စာေစာင္တြင္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပရန္ ေအာက္ပါ က႑မ်ားအတြက္ စာမူမ်ား ေရးသားေပးပုိ႔ႏုိင္ပါသည္။ ၁။ ကဗ်ာ ၂။ ေဆာင္းပါး (ကြန္ျပဴတာစာစီၿပီး ၄မ်က္ႏွာမွ ၆မ်က္ႏွာခန႔္) ၃။ ဝတၳဳတုိ (ကြန္ျပဴတာစာစီၿပီး ၅မ်က္ႏွာမွ ၇မ်က္ႏွာခန႔္) ၄။ ဝတၳဳရွည္ (ကြန္ျပဴတာစာစီၿပီး ၈မ်က္ႏွာမွ ၁၂မ်က္ႏွာခန႔္) ၅။ ကာတြန္း ၆။ English Section (Article, story, essay, poem)   စည္းကမ္းခ်က္မ်ား -စာမ်က္ႏွာတစ္ဖက္တည္းသာ အသံုးျပဳရန္။ -ကုိယ္တုိင္ေရးစာမူျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ မည္သည့္မဂၢဇင္း၊စာေစာင္မ်ားတြင္မွ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိေၾကာင္း ကတိခံဝန္ခ်က္ပါရွိရန္ -ဘာသာျပန္စာမူမ်ားအတြက္ မူရင္းစာအုပ္အမည္ႏွင့္ စာေရးသူကုိ ေဖာ္ျပေပးရန္။ -စာေရးသူ၏ ကေလာင္အမည္၊ အမည္ရင္း၊ဌာန၊ အတန္း ခံုအမွတ္ႏွင့္ လိပ္စာအျပည့္အစံုကုိ ေရးသားေပးပုိ႔ရန္။ -စာမူမ်ားကုိ (၃၀.၉.၂၀၁၂)ရက္ေန႔ ေနာက္ဆံုးထား၍ ေဆးတကၠသုိလ္(၂) ရန္ကုန္၊ ျမန္မာစာဌာနႏွင့္ သတၱေဗဒ ဌာနသုိ႔ ေပးပုိ႔ၾကရန္။ မဂၢဇင္းေကာ္မတီ ေဆးတကၠသုိလ္(၂)၊ ရန္ကုန္။

ေၾကျငာခ်က္

ေဆးတကၠသုိလ္ (၂)၊ ရန္ကုန္၏ ႏွစ္လည္မဂၢဇင္းကုိ မၾကာမီ ထုတ္ေဝရန္ရွိပါသျဖင့္ မဂၢဇင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ စိတ္ဝင္စားစြာ ကူညီပါဝင္ေဆာင္ရြက္လုိသည့္ ေက်ာင္းသား/သူမ်ားသည္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ဌာနမႉးမ်ားထံ အမည္စာရင္း ေပးသြင္းႏုိင္ပါေၾကာင္း အသိေပးအပ္ပါသည္။ ၁။ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာရဲျမင့္ေက်ာ္၊ ပါေမာကၡ ဌာနမႉး၊ ကေလးက်န္းမာပညာဌာန ၂။ ေဒၚဥမၼာၿမိဳင္၊ ကထိက ဌာနမႉး၊ျမန္မာစာဌာန။

ေရွာင္တခင္ အဘိဓမၼာ

အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံ ယုိဂ်ာကာတာ၊ ဂက္ဂ်ာမာဒါ တကၠသုိလ္မွာ ေဆးေက်ာင္းတက္ေနစဥ္ကာလမ်ားမွာ စာက်က္လုိက္၊ အတန္းတက္လုိက္နဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့တာေပါ႔။ ေဆးရံုမွာလည္း လူနာေတြနဲ႔ စကားမ်ားမ်ားစားစားမေျပာျဖစ္ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးႏွစ္မွာ ေဒါက္တာဆာဂ်ီတုိေဆးရံုႀကီး ဦးေႏွာက္ႏွင့္အာရံုေၾကာကုသေဆာင္ကုိ ေရာက္ပါခဲ့တယ္။ ပဋိသေႏၶတားေဆးမ်ားစားသံုးျခင္းေၾကာင့္ ေလျဖတ္ႏုိင္တဲ့ အႏၲရာယ္ရွိေၾကာင္း Thesis တင္စရာရွိတာနဲ႔ အခ်က္အလက္ေတြစုေနခဲ့တယ္။ ဦးေႏွာက္ကုိသြားတဲ့ ေသြးေၾကာပိတ္လုိ႔ ေလျဖတ္ျခင္းကုိ အဓိကေလ့လာတာပါ။ ဒီနည္းနဲ႔ေလျဖတ္တဲ့ ႏႈန္းကပုိမ်ားပါတယ္။ ေဆးရံုမွာ ေလျဖတ္တဲ့ လူနာလာတာနဲ႔ ပဋိသေႏၶတားေဆးသံုးဖူးလား ေမးစမ္းၾကည့္ရတာေပါ႔။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းစုရတာေပါ႔ဗ်ာ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ေအာက္တုိဘာ၊ မုိးေအးေအးညေနခင္းတစ္ခုမွာ စာတမ္းအတြက္ေနာက္ဆံုးသံုးေယာက္ပဲလုိေတာ့တာနဲ႔ လူနာေဆာင္ထဲ အသည္းအသန္လုိက္ရွာခဲ့တာ။ မွတ္တမ္းမွာ အသက္ ၄၃ ႏွစ္၊ ေဒၚA ဆုိတဲ့ ေလျဖတ္လူနာတစ္ေယာက္ရွိတယ္လုိ႔ေတြ႕မိတယ္။ ေမးခြန္းစာရြက္ေလးေတြကုိင္ၿပီး သူရွိမယ့္အခန္းကုိသြားတယ္။ ေရာက္သြားေတာ့ တိတ္ဆိတ္လုိ႔၊ ဘယ္ဆရာဝန္၊ သူနာျပဳမွ မရွိဘူး။ ကုတင္ရွစ္လံုးရွိတဲ့သူ႔အေဆာင္ထဲမွာ မီးမွိန္မွိန္ေလးထြန္းလုိ႔၊ ျပဳတင္းေပါက္အလြန္မွာ တိမ္မည္းေတြ မုိးေပါက္ေတြ သည္းထန္ေနေလရဲ႕။ ေအးစိမ့္စိမ့္ေလထဲ ရင္းႏွီးၿပီးသား ေဆးရံုနံ႔ေလး သင္းေနတယ္။ နာလန္ထဖုိ႔ ခေနာ္ခနဲ႔ အားယူေနဆဲ ေဒၚA ဟာ ခုတင္အမွတ္ 4B မွာရွိတယ္။ ေဘးမွာေဆြမ်ဳိးေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြေစာင့္ေနတာလည္းမရွိ။ သူ႔ေဘးကုတင္ေတြမွာလည္း လူနာမရွိ။ ကုလားထုိင္မွာ အသာဝင္ထုိင္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ဘယ္သူဆုိတာမိတ္ဆက္တယ္၊ ေနေကာင္းရဲ႕လားလုိ႔လည္း ေမးလုိက္တယ္။ ေကာင္းလာပါၿပီလုိ႔ေတာ့ ေျဖရွာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ဘက္တစ္ျခမ္းကေတာ့ အားနည္းေနတုန္းပဲတဲ့။ သိခ်င္တာေလးေတြရွိေသးလုိ႔ ေမးပါရေစလုိ႔ ခြင့္ေတာင္းေတာ့ သေဘာတူပါတယ္။ ေမးခြန္းစာရြက္ထဲမွာ “yes” “no” ေျဖရတဲ့ ေမးခြန္းသံုးခုတည္းရယ္ပါ။ အေျဖရၿပီးတာနဲ႔ ေနာက္လူေတြထပ္ေမးဖုိ႔ မတ္တပ္ရပ္လုိက္ခ်ိန္မွာ ေဒၚA က ေလသံတုိးတုိးေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးနဲ႔ ေျပာလာတယ္။ “ေဒါက္တာက အသစ္လားဟင္၊ အရင္ကမေတြ႕ဖူးဘူး။” “မဟုတ္ဖူးခင္ဗ်၊ ကြၽန္ေတာ္ဒီကုိ သိပ္မေရာက္ျဖစ္လုိ႔ပါ။” ကြၽန္ေတာ္ဘယ္ကလဲ၊ ဘာလုိ႔ညေနေစာင္းအထိ အလုပ္ႀကိဳးစားေနတာလဲ စသည္ျဖင့္ဆက္ေမးပါေတာ့တယ္။ သူ႔လုိလူနာတစ္ေယာက္က ဒီလုိစကားမ်ားမ်ားေျပာခ်င္စိတ္ရွိတာေတြ႕ရေတာ့ အံ့အားသင့္မိပါတယ္။ “ေဒါက္တာ၊ ကြၽန္မပံုမွန္ျပန္ေကာင္းႏုိင္ပါ႔မလား။” ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကုိအနီးကပ္ကုသခြင့္ရွိၿပီး သူ႔ေမးခြန္းကုိ အေကာင္းဆံုးေျဖေပးခ်င္လုိက္တာလုိ႔ ဘုရားထံ ခ်က္ခ်င္း ဆုေတာင္းမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ေရာဂါအေၾကာင္းအေသးစိတ္မသိေၾကာင္း၊ သိထားသမွ်ေလျဖတ္ေဝဒနာရွင္မ်ားကေတာ့ ေရာဂါအေျခအေနေပၚမူတည္ၿပီး ျပန္လည္သန္စြမ္းဖုိ႔ အေႏွးအျမန္ျခားနားေၾကာင္းရွင္းျပရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ေဆးေက်ာင္းသားသာျဖစ္တာေၾကာင့္ အလြန္အကံြၽအေသးစိတ္ရွင္းမျပဝံ့ပါဘူး။ ေဒၚA ကေတာ့ သူ႔အေၾကာင္းေတြမနားတမ္းဆက္ေျပာေနတာ။ မူလတန္းအရြယ္ကေလးသံုးေယာက္ရွိတယ္။ ခုဆုိအိမ္နီးခ်င္းေတြပဲအပ္ထားရတာ။ “ကြၽန္မ အမ်ဳိးသားဆံုးသြားတာ တစ္ႏွစ္ရွိၿပီ။ ကြၽန္မပဲရွာေဖြေနရတာ။ ကြၽန္မတုိ႔မခ်မ္းသာပါဘူး။ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္လုိ႔ ရတဲ့ေငြေလးကလည္း သားအမိေတြေလာက္ငွတယ္ဆုိရံုပါ။” ကြၽန္ေတာ္လည္းဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့ပါ။ သူ႔ေျပာတာေငးၾကည့္ေနရင္း ၿပီးခဲ့တဲ့စာသင္ႏွစ္ေတြတုန္းက ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးသင္ခန္းစာေတြ ျပန္စဥ္းစားေနတာ။ ခက္တာက ဘာမွမမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ငါအဲဒီတုန္းက ဘာေၾကာင့္ေကာင္းေကာင္း နားမေထာင္ခဲ့တာလဲလုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ျပန္က်ိန္ဆဲမိပါရဲ႕။ အလုိအေလ်ာက္ ေဒၚA ရဲ႕လက္ကုိဆုပ္ကုိင္လ်က္သားအားေပးမိတယ္။ ဘာမွဝင္ေျပာစရာမေတြ႕တာနဲ႔ သူေျပာတာျငိမ္ျငိမ္ေလး နားေထာင္ေပးေနလုိက္တယ္။ သူကလည္း နားေထာင္ေစခ်င္တဲ့ပံုပါပဲ။ ဒီလုိနဲ႔ မိနစ္၂၀ေလာက္ၾကာသြားတယ္။ သူ႔အခက္အခဲေတြ၊ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲဖြယ္ရာေတြ၊ ယဥ္မေတာ္တဆမႈေၾကာင့္ဆံုးပါးသြားရတဲ့ ခင္ပြန္းအေၾကာင္း၊ ေငြရွာရဖုိ႔ ဘယ္ေလာက္ရုန္းကန္ရေၾကာင္း ေျပာရွာတယ္။ သူသာ အေျခအေနမေကာင္းရင္ သူ႔ကေလးေတြဘယ္လုိေနရွာမလဲဆုိၿပီး ေတြးပူေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လုပ္ေပးႏုိင္တာက ေႏြးေထြးစာနာစြာ ေခါင္းညိတ္ေထာက္ခံေပးရံုပါပဲ။ ဒီလုိနဲ႔ စကားဝုိင္းၿပီးသြားတဲ့အခါ “ျပႆနာေသာင္းေျခာက္ေထာင္ ျငီးျပဖုိ႔ ေခၚထားမိတာအားနာလုိက္တာ။ ခုေတာ့ ရင္ထဲေပါ႔သြားတာပဲ။ ရင္ဖြင့္ဖုိ႔ အေဖာ္ကုိမရွိတာပါ။” သူမမ်က္လံုးထဲက မ်က္ရည္တစ္ေပါက္လိမ့္ဆင္းလာတယ္။ သူ႔လက္တစ္ဖက္ကုိဆုပ္ကုိင္ရင္း ဆံစေတြ သပ္ေပးေနလုိက္တယ္။ “ရပါတယ္ဗ်ာ။ အပန္းမႀကီးပါဘူး။ဒါလည္း တာဝန္တစ္ခုပဲေလ။” “ေက်းဇူးပါေဒါက္တာရယ္၊ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္။” လက္လႊတ္၊ မတ္တပ္ရပ္ရင္း ေစာင္ျခံဳေပးလုိက္တယ္။ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ၿပီး ထြက္လာခဲ့တယ္။ေနာက္ရက္ေတြေဆးရံုလာရင္း သူ႔ဆီသြားၾကည့္ေတာ့ ေဆးရံုကဆင္းသြားပါၿပီ။ ေလ့က်င့္ခန္းအမ်ားႀကီးဆက္လုပ္စရာမလုိေလာက္ေအာင္ တုိးတက္လာလုိ႔ ေပးဆင္းလုိက္တာပါ။ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္အတြက္ တန္ဖုိးႀကီးအေတြ႕အၾကံဳတစ္ခုရခဲ့ပါတယ္။ လူနာေတြဟာ တစ္ခါတစ္ေလ အေကာင္းစားေဆးေတြ၊ ႀကီးက်ယ္ေပ့ဆုိတဲ့ နည္းပညာေတြ မလုိပါဘူး။ သူတုိ႔ေျပာတာကုိ စိတ္ရွည္ရွည္လုိလုိလားလား နားေထာင္ေပးမယ့္လူတစ္ေယာက္သာလုိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ဂရုတစုိက္နားေထာင္ျခင္းဟာ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္အေကာင္းဆံုးလုပ္ေပးႏုိင္တာတစ္ခုပါပဲ။ RDasia.com မွ "Unexpected Teacher" ကုိ တုိက္ရုိက္ျပန္ဆုိပါသည္။ မူရင္းစာေရးဆရာ မူဟာမက္ ဖာရပ္ဇ္ ဘင္ အဗၺဒူလာ ဟာ ဂါဂ်ာ မာဒါေဆးတကၠသုိလ္မွာ သင္ၾကားေနတဲ့ ၂၄ႏွစ္အရြယ္ ေဆးေက်ာင္းသားျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ႏွစ္မွာ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့မယ္လုိ႔ဆုိထားပါတယ္။

အင္ဒိုနီးရွားတြင္ ငွက္တုပ္ေကြး ေရာဂါ ျပန္လည္ေခါင္းေထာင္လာ

ယခု ငွက္တုပ္ေကြးမိသူသည္ အဖ်ားတက္ၿပီး ႏွစ္သစ္ကူးေန႔က ေဆး႐ုံတင္ခဲ့ရေၾကာင္း၊ ထိုသူေမြးထားေသာ ခိုတစ္ေကာင္ ေသဆုံးသြားၿပီးေနာက္ ေရာဂါကူးစက္ပုံ ေပၚေၾကာင္း ဆရာဝန္မ်ားက ေျပာၾကသည္။ ခုိမွတဆင့္ ကူးစက္ဖြယ္ရာ ရွိေၾကာင္း ေဒသခံ သတင္းမ်ားအရ သိရသည္။ ၎တို႔အိမ္တြင္ ခို ၃၀၊ ၾကက္ရွစ္ေကာင္၊ ဘဲ႐ိုင္းႏွစ္ေကာင္ႏွင့္ အျခားငွက္ႏွစ္ေကာင္ ေမြးထားၿပီး ေရာဂါ ကာကြယ္ေဆး တာမင္ဖလူး တိုက္ေကၽြးထားေၾကာင္း သိရသည္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွစ၍ ယခုၾကက္ငွက္တုပ္ေကြးျဖင့္ ေသဆုံးသူသည္ ၁၅၁ ဦးေျမာက္ အင္ဒိုနီးရွား လူမ်ဳိးျဖစ္ၿပီး ၂၀၀၃ ခုႏွစ္မွစ၍ ၾကက္ငွက္တုပ္ေကြး ေရာဂါ ေတြ႕ရွိမႈေပါင္း ၅၇၇ ရွိၿပီး ကမ႓ာ့အႏွံ႔တြင္ အဆုိပါ ေရာဂါေၾကာင့္ လူ ၃၄၀ ေသဆုံးမႈ ရွိခဲ့ေၾကာင္း WHO က သတင္းထုတ္ျပန္သည္။

မႏၲေလးတြင္ တီဘီေရာဂါေဝဒနာရွင္ေလးေထာင္ေက်ာ္ကုိ ရွာေဖြေဆးကုသေပးမည္

မႏၲေလးခရုိင္အတြင္း တီဘီေရာဂါ ရွာေဖြေတြ႕ရွိမႈႏႈန္း ျမႇင့္တင္ေရးစီမံခ်က္အရ က်န္းမာေရးဦစီးဌာန အမ်ဳိးသားတီဘီေရာဂါတုိက္ဖ်က္ေရးစီမံကိန္းႏွင့္The Union (အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာတီဘီေရာဂါႏွင့္အဆုတ္ေရာဂါတုိက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႕)တုိ႔က ေဆးကုသမႈမရွိေသးသည့္ တီဘီေရာဂါေဝဒနာရွင္ ေလးေထာင္ေက်ာ္ကုိ ဇန္နဝါရီလမွ ဒီဇင္ဘာလအထိ ရွာေဖြေဆးကုသေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း The Union မွ အစီအစဥ္မန္ေနဂ်ာ ေဒါက္တာေက်ာ္ထင္စုိးက ေျပာၾကားသည္။ မႏၲေလးတုိင္းေဒသႀကီးအတြင္း ၂၀၁၀ စာရင္းမ်ားအရ တီဘီလူနာရွင္ေပါင္း သံုးေထာင္ေက်ာ္သာ ရွိသျဖင့္တီဘီေရာဂါ ရွာေဖြေတြ႕ရွိမႈႏႈန္း ႏွစ္ဆျမႇင့္တင္ရန္လုိအပ္ေၾကာင္းေဒါက္တာေက်ာ္ထင္စုိးက ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။ “ဒီ ၂၀၁၂ အတြင္းမွာ လူဦးေရရွစ္သိန္းကုိ တီဘီေရာဂါနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ က်န္းမာေရးဗဟုသုတေတြေပးႏုိင္ဖုိ႔ ေဆာင္ရြက္မယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္သံသယရွိသူကုိ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ကပဲ တီဘီေရာဂါပုိးရွိ၊ မရွိ အခမဲ့စစ္ေဆးေပးဖုိ႔ရွိတယ္။ ေတြ႕တဲ့သူကုိ တီဘီေဆးတုိက္ေကြၽးဖုိ႔ တုိင္းက်န္းမာေရးကုိျပန္လႊဲေပးမယ္” ဟု၄င္းကဆုိသည္။ တီဘီေရာဂါျဖစ္ပြားမႈႏႈန္း စစ္တမ္းေကာက္ယူထားမႈမ်ားအရ တီဘီေရာဂါျဖစ္ပြားသူဦေရ ထက္ဝက္ခန႔္သာ ေဆးကုသမႈခံယူခဲ့ေသာေၾကာင့္ လူနာရွင္မ်ားရွာေဖြကုရန္ လိုအပ္ေနေသးေၾကာင္း တုိင္းက်န္းမာေရးဦးစီးဌာန ေရာဂါႏွိမ္နင္းေရးၫႊန္ၾကားေရးမႉးေဒါက္တာဦးဝင္းေမာင္၏ ေျပာၾကားခ္်အရသိရသည္။ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တစ္ႏွစ္တလွ်င္တီဘီေရာဂါျဖစ္ပြားသူဦေရသံုးသိန္းပတ္ဝန္းက်င္ရွိေသာ္လည္းလာေ၇ာက္ကုမႈမွာ တစ္သိန္းေလးေသာင္းခန႔္သာရိေၾကာင္း၂၀၀၉-၂၀၁၂ ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖြဲ႕ (WHO) ၏ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံမွ ကြၽမ္က်င္သူမ်ားႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ကြၽမ္းက်င္သူမ်ားပူးေပါင္း၍ စစ္တမ္းေကာက္ယူထားသည့္အေျဖမ်ားအရ ေဒါက္တာဦးဝင္းေမာင္က ေျပာၾကားျခင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ကမၻာေပၚတြင္ တီဘီေရာဂါျဖစ္ပြားမႈႏႈန္း အမ်ားဆံုး ၂၂ ႏုိင္ငံ၌ပါဝင္ၿပီး HIV လူနာတြင္ တီဘီေရာဂါျဖစ္ပြားမႈအမ်ားဆုံး ၄၁ႏုိင္ငံတြင္ပါဝင္ေၾကာင္း တီဘီေရာဂါရွာေဖြေတြ႕ရွိမႈႏႈန္းျမႇင့္တင္ႏုိင္ရန္ စီမံခ်က္အရသိရသည္။ HIV ေဝဒနာရွင္မ်ား တီဘီေဆးယဥ္ပါးျခင္းရွိ၊ မရွိႏွင့္ ကေလးငယ္မ်ားတြင္ ျဖစ္ပြားတတ္ေသာ တီဘီေရာဂါမ်ားကုိ စစ္ေဆးရွာေဖြရာတြင္ လြယ္ကူေစရန္အတြက္ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံမွ ထုတ္လုပ္ထားေသာ နည္းပညာျမင့္တီဘီေရာဂါရွာေဖြစက္ Gene Xpart ႏွစ္လံုးကုိမႏၲေလးတုိင္းေဒသႀကီတြင္ ယခုႏွစ္အတြင္းေထာက္ပံ့ေပးသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း The Union (အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ တီဘီေရာဂါႏွင့္ အဆုတ္ေရာဂါတုိက္ဖ်က္ေရအဖြဲ႕) ထံမွသိရသည္။ အဆုိပါစက္မ်ားကုိ မႏၲေလးအေထြေထြေရာဂါကုေဆးရံုႀကီး တီဘီျပင္ပလူနာဌာနႏွင့္ ျမန္မာနိင္ငံအထက္ပုိင္း တီဘီေရာဂါကုေဆးရံုႀကီးတြင္ ေထာက္ပံံ့ေပးသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း The Union တာဝန္ရွီသူတစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။ Gene Xpart စက္ျဖင့္ ေရာဂါရွာေဖြပါက တစ္ဦလွ်င္ ေဒၚလာ ၂၅ခန႔္ကုန္က်မည္ျဖစ္သျဖင့္ စီမံခ်က္အရ HIV ေဝဒနာရွင္မ်ားႏွင့္ ကေလးမ်ားအတြက္တီဘီေရာဂါကုိ အခမဲ့စစ္ေဆးေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း The Union ထံမွ သိရသည္။ The Union ဆုိသည္မွာ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံအေျခစုိက္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာတီဘီေရာဂါႏွင့္အဆုတ္ေရာဂါတုိက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႕ျဖစ္ၿပီး ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွစ၍ က်န္းမာေရးဦးစီဌာနႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ မႏၲေလး ငါးၿမိဳ႕နယ္တြင္ HIV ႏွင့္ တီဘီလူနာမ်ားကုိ IHC (Integrated HIV Care) ကုိစတင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ကမၻာတစ္ဝွန္းလံုး တီဘီေရာဂါျဖစ္ပြားသူ ရွစ္သန္းေက်ာ္ခန႔္ရွိၿပီး HIV လူနာမ်ားတြင္ တီဘီေရာဂါယွဥ္တြဲခံစားေနရသူ တစ္သန္းေက်ာ္ရွိေၾကာင္း ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ စာရင္းကုိ ကုိးကား၍အမ်ဳိးသာ တီဘီေရာဂါတုိက္ဖ်က္ေရးစီမံခ်က္မွ ဒုတိယၫႊန္ၾကားေရးမွႈး ေဒါက္တာသႏၲာလြင္က ေျပာၾကားသည္။ Ref: The Voice Weekly